Warm, maar vlak
Vandaag 25 augustus ben ik om 8:30 onderweg en dat is een heel verschil in vergelijking met gisteren. De benen zijn nog bond en vol ze nog. Ik ben nauwelijks onderweg op een bospad, als konijntjes en ook nog een eekhoorntje oversteken. Een goed begin van de dag en het doet mij deugt. Mijn pad voert langs de Niers, bijna de gehele weg. Een smal pad, maar wel mooi. Voor vandaag lijtk het mij warm worden, want er staan niet veel bomen. De Niers heel veel stroming en kleine golven door de wind. De wind ervaar ook als aangenaam. Als ik na 1,5 uur lopen Goch binnenloop word ik aangesproken. Als ik vertel dat ik het Pelgrimspad loop, geeft hij mij spontaan een hand. Glinstering in zijn ogen en ik ben verbaasd door zijn reactie. Ben ik een wandelaar of een pelgrim? De letterlijke betekenis van een pelgrim is iemand die te voet naar een bedevaartsplaats loopt. Dus ja ik ben een Pelgrim zonder religieuze achtergrond, maar met enige zingeving voor de toekomst. Hoe het ook uitgelegd kan worden is prima, ik loop mijn route en heb mijn eigen overpeinzingen. Toch een mooie reactie en wat me wel opvalt is dat de kerkdeuren in Duitsland allemaal openstaan en in Nederland niet. Wie weet loop ik nog eens schoorvoetend naar binnen. Vandaag loop ik een groot plein op en neem één van de terrassen. Neem dit keer een kop thee en geen koffie met pruimentaart. Niet mijn favoriete smaak, maar het viel er lekker in. Goch loop ik weer uit en kom uiteindelijk weer bij de Niers uit. Twee fietsers uit Nederland kom ik met regelmaat tegen, de beide dames fietsen de Niersroute en volgen grotendeels hetzelfde pad. Leuk. Mijn pad gaat verder en kom uit bij een informatieplaats over het treintje van Boxtel daar neem ik even pauze en besluit ook een weg te nemen die meer in de schaduw ligt. Uiteindelijk kom ik weer bij de Niers uit. Dat is de weg die me ook uiteindelijk naar Kevelaer brengt. Ik ga op een schaduwrijke plek even lekker in het gras liggen en hoop dat mijn been wat meer tot rust komt, minder rood, maar dat is wishful thinking. Wel even lekker gelegen en de ogen dicht gehad. Ik neem weer drop, want verneem dat mijn zoutgehalte afneemt en het drop doet goed haar werk. Neem vaker pauze in verband met de hitte. De warmte speelt me parten en draai een bocht om en zie de kerktoren van Kevelaer. Het eindpunt van de dag is in zicht. Toen had ik niet bedacht dat het ook het eindpunt voor deze hele tocht. Grenspaal 43 komt een volgende keer aanbod. In Kevelaer loop ik langs de enorme kerk en ga even later bij een Konditorei zitten en neem een fanta en een kwarktaartje. Als ik later na het eten meld dat ik weer naar huis ga (lees hier) valt er ook een verrassing in duigen. Henri zou op mijn verjaardag voor de deur staan om die dag met mij samen te lopen. Even ben ik in twijfel, maar beter van niet. Wel heel erg jammer … Ik bel en whatsapp veel en zeg de volgende overnachtingen af. Gelukkig brengt het weinig kosten met zich mee, maar wel gedoe. Dit moet voor de verdere reis anders.
Vandaag 25 augustus ben ik om 8:30 onderweg en dat is een heel verschil in vergelijking met gisteren. De benen zijn nog bond en vol ze nog. Ik ben nauwelijks onderweg op een bospad, als konijntjes en ook nog een eekhoorntje oversteken. Een goed begin van de dag en het doet mij deugt. Mijn pad voert langs de Niers, bijna de gehele weg. Een smal pad, maar wel mooi. Voor vandaag lijtk het mij warm worden, want er staan niet veel bomen. De Niers heel veel stroming en kleine golven door de wind. De wind ervaar ook als aangenaam. Als ik na 1,5 uur lopen Goch binnenloop word ik aangesproken. Als ik vertel dat ik het Pelgrimspad loop, geeft hij mij spontaan een hand. Glinstering in zijn ogen en ik ben verbaasd door zijn reactie. Ben ik een wandelaar of een pelgrim? De letterlijke betekenis van een pelgrim is iemand die te voet naar een bedevaartsplaats loopt. Dus ja ik ben een Pelgrim zonder religieuze achtergrond, maar met enige zingeving voor de toekomst. Hoe het ook uitgelegd kan worden is prima, ik loop mijn route en heb mijn eigen overpeinzingen. Toch een mooie reactie en wat me wel opvalt is dat de kerkdeuren in Duitsland allemaal openstaan en in Nederland niet. Wie weet loop ik nog eens schoorvoetend naar binnen. Vandaag loop ik een groot plein op en neem één van de terrassen. Neem dit keer een kop thee en geen koffie met pruimentaart. Niet mijn favoriete smaak, maar het viel er lekker in. Goch loop ik weer uit en kom uiteindelijk weer bij de Niers uit. Twee fietsers uit Nederland kom ik met regelmaat tegen, de beide dames fietsen de Niersroute en volgen grotendeels hetzelfde pad. Leuk. Mijn pad gaat verder en kom uit bij een informatieplaats over het treintje van Boxtel daar neem ik even pauze en besluit ook een weg te nemen die meer in de schaduw ligt. Uiteindelijk kom ik weer bij de Niers uit. Dat is de weg die me ook uiteindelijk naar Kevelaer brengt. Ik ga op een schaduwrijke plek even lekker in het gras liggen en hoop dat mijn been wat meer tot rust komt, minder rood, maar dat is wishful thinking. Wel even lekker gelegen en de ogen dicht gehad. Ik neem weer drop, want verneem dat mijn zoutgehalte afneemt en het drop doet goed haar werk. Neem vaker pauze in verband met de hitte. De warmte speelt me parten en draai een bocht om en zie de kerktoren van Kevelaer. Het eindpunt van de dag is in zicht. Toen had ik niet bedacht dat het ook het eindpunt voor deze hele tocht. Grenspaal 43 komt een volgende keer aanbod. In Kevelaer loop ik langs de enorme kerk en ga even later bij een Konditorei zitten en neem een fanta en een kwarktaartje. Als ik later na het eten meld dat ik weer naar huis ga (lees hier) valt er ook een verrassing in duigen. Henri zou op mijn verjaardag voor de deur staan om die dag met mij samen te lopen. Even ben ik in twijfel, maar beter van niet. Wel heel erg jammer … Ik bel en whatsapp veel en zeg de volgende overnachtingen af. Gelukkig brengt het weinig kosten met zich mee, maar wel gedoe. Dit moet voor de verdere reis anders.
Geef een reactie