Samen lopen
Vandaag woensdag 27 juli is een prachtige dag om te wandelen. Ik heb met Jeroen (mijn zoon) afgesproken om samen dat stuk te lopen. De afstand is niet zo groot en daarom spreken we rond 11:15 af in Deventer. Het beloofd een ontspannen dagje te worden en voor gezellig. In de trein denk ik even terug aan onze huttentocht nu ongeveer een jaar geleden. Het was een prachtige week samen op zo’n 2000 meter in de bergen. Nu waarschijnlijk tussen de 10 en 20 meter, misschien wat meer, maar in geen vergelijking met de bergen van de Salzburger Almenweg. Na een hartelijk begroeting lopen we naar het beginpunt van de route en kort daarna als we het begin van de route hebben gevonden, strijken we neer op een terras. De koffie smaakt goed en we praten even flink bij over werk. Als we langzaam aan Zutphen verlaten, is het wederzijdse werk nog steeds het onderwerp van ons gesprek. Het is goed om samen er over te hebben. Wat ik wel denk is dat Jeroen een eigen restaurant gaat beginnen, daarover geen twijfel. Het is meer wanneer hij het aandurft. “There comes a point in your life when you need to stop reading other people’s books and write your own.” – Albert Einstein Al pratend genieten we ook van de natuur. Van de kleine landweggetjes, de paden tussen de weilanden en oude karrensporen door de bossen. Maar ook al pratend lopen we korte stukjes even verkeerd, gelukkig zijn we steeds weer snel op het juiste pad. Na dik 9 kilometer komen we in Gorssel. Een klein plaatsje tussen Deventer en Zutphen. Jeroen duikt de Jumbo even in en ik vraag ondertussen aan een jonge vent of je ook in Gorssel koffie kunt scoren. Hij kijkt me vreemd en ik vraag het nog een keer, omdat ik denk dat hij mij niet goed heeft begrepen. Ja ja hij had het goed begrepen, alleen volgens hem was het niet mogelijk. Nou ja jammer dan, maar even later komen we terecht op een terras van een eetcafé. Dus toch wel koffie en een pannenkoek erbij, het blijkt dat we iets verkeerd zijn weer, maar slechts een stukje terug en dan zitten we weer op ons pad. Als wij even later door de hoofdstraat lopen, blijkt dat er voldoende gelegenheid is voor koffie. Ik heb waarschijnlijk moeten vragen waar je hier bier kan scoren, want waarschijnlijk had hij dat wel geweten. De les van vandaag. Sinds vandaag zijn wij officieel tot backpackers benoemd en voelen we ons zeer vereerd. Iemand op het terras van het eetcafé herkende dat meteen. Het backpacken, het pelgrimmen, het rondtrekken wordt ons gespreksstof en de manier waarop Jeroen het allemaal brengt doet mij ook weer denken aan een bepaalde route in de bergen. Een heel “Bert Visser” relaas over kettingen en nu of de pelgrims, het gevaar, kerkhoven, kolken en zelfs achteruit vliegende ooievaars. Nieuwe dimensies en nog meer fantasieën waardoor het steeds ingewikkelder werd. Heerlijk en voor we het in de gaten hadden liepen we Zutphen alweer binnen. Het landschap voor en na Gorssel gaf hetzelfde beeld. Mooie omgeving met afwisselend op asfalt lopen en onverharde wegen. Na een mooie stadswandeling komen we uiteindelijk uit bij de Sint Walburgiskerk. In het centrum samen nog even wat drinken en dan terug naar het station. Heerlijk dagje en hoop dat Jeroen nog 1 of meerdere dagen tijd heeft om met mij te lopen.
Vandaag woensdag 27 juli is een prachtige dag om te wandelen. Ik heb met Jeroen (mijn zoon) afgesproken om samen dat stuk te lopen. De afstand is niet zo groot en daarom spreken we rond 11:15 af in Deventer. Het beloofd een ontspannen dagje te worden en voor gezellig. In de trein denk ik even terug aan onze huttentocht nu ongeveer een jaar geleden. Het was een prachtige week samen op zo’n 2000 meter in de bergen. Nu waarschijnlijk tussen de 10 en 20 meter, misschien wat meer, maar in geen vergelijking met de bergen van de Salzburger Almenweg. Na een hartelijk begroeting lopen we naar het beginpunt van de route en kort daarna als we het begin van de route hebben gevonden, strijken we neer op een terras. De koffie smaakt goed en we praten even flink bij over werk. Als we langzaam aan Zutphen verlaten, is het wederzijdse werk nog steeds het onderwerp van ons gesprek. Het is goed om samen er over te hebben. Wat ik wel denk is dat Jeroen een eigen restaurant gaat beginnen, daarover geen twijfel. Het is meer wanneer hij het aandurft. “There comes a point in your life when you need to stop reading other people’s books and write your own.” – Albert Einstein Al pratend genieten we ook van de natuur. Van de kleine landweggetjes, de paden tussen de weilanden en oude karrensporen door de bossen. Maar ook al pratend lopen we korte stukjes even verkeerd, gelukkig zijn we steeds weer snel op het juiste pad. Na dik 9 kilometer komen we in Gorssel. Een klein plaatsje tussen Deventer en Zutphen. Jeroen duikt de Jumbo even in en ik vraag ondertussen aan een jonge vent of je ook in Gorssel koffie kunt scoren. Hij kijkt me vreemd en ik vraag het nog een keer, omdat ik denk dat hij mij niet goed heeft begrepen. Ja ja hij had het goed begrepen, alleen volgens hem was het niet mogelijk. Nou ja jammer dan, maar even later komen we terecht op een terras van een eetcafé. Dus toch wel koffie en een pannenkoek erbij, het blijkt dat we iets verkeerd zijn weer, maar slechts een stukje terug en dan zitten we weer op ons pad. Als wij even later door de hoofdstraat lopen, blijkt dat er voldoende gelegenheid is voor koffie. Ik heb waarschijnlijk moeten vragen waar je hier bier kan scoren, want waarschijnlijk had hij dat wel geweten. De les van vandaag. Sinds vandaag zijn wij officieel tot backpackers benoemd en voelen we ons zeer vereerd. Iemand op het terras van het eetcafé herkende dat meteen. Het backpacken, het pelgrimmen, het rondtrekken wordt ons gespreksstof en de manier waarop Jeroen het allemaal brengt doet mij ook weer denken aan een bepaalde route in de bergen. Een heel “Bert Visser” relaas over kettingen en nu of de pelgrims, het gevaar, kerkhoven, kolken en zelfs achteruit vliegende ooievaars. Nieuwe dimensies en nog meer fantasieën waardoor het steeds ingewikkelder werd. Heerlijk en voor we het in de gaten hadden liepen we Zutphen alweer binnen. Het landschap voor en na Gorssel gaf hetzelfde beeld. Mooie omgeving met afwisselend op asfalt lopen en onverharde wegen. Na een mooie stadswandeling komen we uiteindelijk uit bij de Sint Walburgiskerk. In het centrum samen nog even wat drinken en dan terug naar het station. Heerlijk dagje en hoop dat Jeroen nog 1 of meerdere dagen tijd heeft om met mij te lopen.