Alleen afmaken

Vandaag een belangrijke beslissing voor mijzelf genomen, namelijk ik ga de reis alleen afmaken. In 2014 heb ik het besluit genomen dat ik naar Santiago ga. Tot nu toe heb ik alles alleen gedaan, zoals de voorbereidingen en onderweg. Nou ja bijna alleen, want heb 1 route gelopen met Jeroen en op fiets van Rolde naar Breda samen met Frits. Beide waardevol, maar verder alles in mijn uppie. Zelf ondersteuning gezocht op de momenten dat het nodig was. Ik heb een oproep geplaatst bij vrienden op de fiets en daar kwam een reactie op. Een leuke reactie, maar van een zeer ervaren reiziger. Ze is al 2 keer naar Santiago gelopen en heeft over al in de wereld al gefietst. Een kanjer waar ik veel steun aan zou kunnen hebben, maar het begon te knagen.
De Camino was meer dan een droom toen ik die september 2014 op mijn to do lijsten zette. In mijn omgeving wist ik niemand te porren om samen het avontuur aan te gaan, dus alleen beginnen en nu besloten om het alleen af te maken. Uiteraard is het leuker mat z’n tweeën, maar ik zie wel hoe het verder gaat. Ben af en toe misschien wat naïef, maar weet nu dat het zich ook weer oplost.

Onderzoeken

Maandag 27 mei 2024 De afgelopen maanden veel te stellen gehad met mijn voeten. Ik had steeds vaker pijntjes aan m’n voeten, zwarte nagels, dus op naar de podoloog. Eind januari de eerste afspraak voor controle of bijvoorbeeld de achillespees goed was of andere zaken. Begin maart na 15 jaar toch maar nieuwe schoenen gekocht. Weer Hanwag’s natuurlijk, want daar heb ik goede ervaring mee. Dus diep in de buidel getast en de schoenen in gelopen. Een maat groter gekocht en dat was even wennen zoals altijd alles went. Wel zooltjes genomen, dus geen verrassingen meer. De 1e week van april op hoogte stage geweest in Vijlen, de bergdorp van Nederland. Een prachtig gebied, maar ik kwam mijzelf behoorlijk tegen. Het was zwaar en behoorlijke stijgingen. Ben behoorlijk naïef aan de route begonnen en heb de tekst niet tot me laten doordringen: “De langste, de meest panoramische maar ook de pittigste Drielandentocht uit deze wandelgids. Een uitdaging voor de wandelaar met een goede conditie.” Van de route 17 km gelopen, maar de grootste fout is dat ik mijn voeten niet heb gecontroleerd en dat had ik wel moeten doen. Ik heb de 2e dag van de stage een kortere rouet gelopen en dat ging wel goed. Een weekend zonder blaren, maar wel zwarte teennagels. Ondanks dat het zwaar was, wel genoten en alleen op pad is helemaal niet erg. Dus veel geleerd van de hoogte stage, want ik moet vooral werken aan lopen in glooiend gebied, zoals de VAM berg in Wijster. Mijn schema gewoon afgewerkt door mijn rondjes vanuit huis en twee georganiseerde routes door de bond. 6 april een route van 20 km vanuit Tynaarlo in het stroomdal Drentse A, erg mooi en gezellig met Jacob. Een week (13 april) later met Frits vanuit Norg een tocht van 18 km ook geen probleem. Prima schoenen. Ik ben wel begonnen met het trainen op glooiend terrein, dat is toch heel wat anders, maar wel belangrijk. Verder de tochten vanuit huis en 29 en 30 april samen met Henri de Bosbeek trektocht gelopen. Dat vond ik best wel zwaar door het glooiende terrein, maar de problemen speelden ook op, zwarte teennagel dikke blaar, zaken waar ik niet op had gerekend. Ik ben na de tocht naar Bever gegaan en het probleem voorgelegd, maar goed oplossen is lastig. Zal ook nog naar de podoloog gaan en bij de huisarts vragen voor een hartfilmpje om na te gaan of mijn hart nog een beetje op orde is. Ondertussen een pas op de plaats qua wandelingen, wel op de camping gelopen, maar niet toch rustig aan. Vrijdag 24 mei naar het Ziekenhuis voor een hartfilmpje en maandag 27 mei naar de podoloog. Het was een maandag om niet gauw te vergeten. De huisarts belde over de uitslag van het hartfilmpje en daar hebben ze geconstateerd dat ik mogelijk een hartaanval heb gehad. Dus nader onderzoek. ’s Middags naar de podoloog en die kwam met de mededeling dat het beter was om geen lange tochten meer te lopen. Ik gaf aan als ik op een heuvel loop dat ik boven op de tenen schuurplekjes krijg wat blaren dreigen te worden. Tja m’n voeten wikkelen de pas niet goed af en dat hoort bij ouder worden. Wondjes aan m’n voeten zijn als diabetes patiënt gevaarlijk, vooral als het een ontsteking wordt. Verlies van tenen of voet en daar zit ik echt niet op te wachten. 10 juni weer terug komen en ondertussen voetbad en de voeten insmeren. Fietsen mag wel. Behoorlijke tegenvaller, maar gelukkig kan je ook op fiets naar Santiago, dus moet het fietsen maar leuk gaan vinden. Een behoorlijk ommezwaai en ook omdenken. Maar niet te hart van stapel eerst maar afwachten wat uit de vervolgonderzoeken komt.

4e dag de terugblik

Op de terugreis veel regen gehad, maar wel een voorspoedige reis. Na een dag afzien en een dag van genieten kijk ik toch positief terug op mijn hoogte stage. De eerste dag had ik beter moeten indelen en vaker even een pas op de plaats. Een beetje naïef en ondoordacht. Dus luister naar je lichaam. Bij de Camino zijn voldoende plekken waar je kunt stoppen. Het belangrijkste is dat ik onderweg gewoon ga genieten en niet allerhande prestaties wil nastreven. Ben min of meer in m’n eigen valkuil gelopen. Laat dat de wijze les van de stage zijn. Met Guus (de eigenaar van het huisje) afgesproken als ik weer langs wil komen, dat ik hem rechtstreeks bel of er plek is.Dat ga ik in de loop van mei zeker doen. Al met al paar dagen lekker er tussen uit, geslaagde en leerzame stage.

Op hoogte stage

In Limburg

 Op 1e paasdag vertrek ik naar Vijlen in Limburg om 2 twee routes te lopen. Ik weet nog niet in welke volgorde, want dat hangt ook een beetje van het weer af. Ik ga uit van regen, maar de statistieken van de  routes tellen ook wel mee

306 Vaals1596 Holset
Moeilijkheidsgraadmatigmoeilijk
afstand14,99 km25,87 km
Hoogte verschil
Maximaal298m297m
Minimaal144m122m
Positief verschil503m

Waarschijnlijk eerst de korte route om er in te komen en de 2e dag de moeilijke route. Ik weet niet wat wijs is, maar ik zie het ter plekke wel. Het hangt er ook vanaf hoe ik mij voel. Ik zit in een mooi huisje, lekker op mijzelf, heb er wel zin in.

Save the date

Half Juli 2024 Zojuist weer wat zitten bladeren op internet en op pagina’s over de Camino. Heb eens opgezocht welke periode je het beste kunt lopen. Dat blijkt wonderlijk genoeg juli en augustus te zijn. Ooit had ik het plan om rond m’n 65ste verjaardag op het plein te staan voor de grote kerk. Dat heb ik niet gehaald, maar wat let mij om dat voornemen voor komend jaar uit te voeren. Dan zal ik dus rond 26 augustus daar moeten zijn. Ik ga uit van een gemiddelde van zo’n 20 km per dag. Totaal 850 kilometer en ik ga dan uit van zo’n 35 tot 40 dagen dat is zo’n 20 tot 25 km per dag. Geen wedstrijd dus, dat is voor mij zwaar meeweegt. Belangrijk is dat ik onderweg ga genieten, van het landschap, van het wandelen, maar ook van het afzien. Met regelmaat is het hoogteverschil zo’n 500 meter op een dag. In de voorbereiding zal ik hier zeker op meten trainen, maar dat gaat zeker lukken. Ik voel de motivatie op dit moment sterk, het gaat lukken, immers ik volg mijn hart, want dat klopt.

Toch nog

Het was eigenlijk lekker wandelweer, had geen zin, maar toch blij dat ik even gewandeld heb. Een vaste route, mijn zogenaamde “zondagmiddagtochtje”. of “laat-ik-toch-maar-even-gaan”. Een eenvoudige route, langs de vaart, naar de Norgervaartsbrug, doorsteken naar het Pelinckbosje en daar even onthaasten. Ik mag hier graag wandelen en gebruik het ook vaak als doorsteek naar andere paden. Heel gek maar in het bosje gaat het tempo automatisch in de relaxstand. Ik kan er niets aandoen, het kan kennelijk niet anders. Who cares of beter “A quién le importa” (bezig om Spaans te leren 🙂 ). Ik kom dan bij de Baggelhuizerplas uit en dan nog via het oude schietterrein van defensie terug. Dan even langs de weg terug naar de vaart en dan alweer bijna thuis. M’n Garmin gaf deze statistieken Bewogen tijd: 1:50 uur afstand 9.34 km en bewogen snelheid gemiddeld 5.1 km. Het 1e stuk tot de Norgervaart 5.4 km. Ik heb een bruikbaar trainingsschema gevonden kijken hoe dat uitpakt voor mij.

Trainingsrondje

Vandaag ruim 11 kilometer gelopen en in een – voor mij – behoorlijk tempo, namelijk gemiddeld 5,5 km per uur. Dit tempo liep ik jaren geleden ook ongeveer. Toen liep ik tussen de 5,5 en 6 km. Met de rugzak op liep ik zo’n 5,3 km per uur. Ik wil wel weer zorgen dat ik weer een dergelijk tempo haal. Het voelde wel wat onwennig en vooral of ik een wedstrijd aan het lopen was. Het komt wel weer denk ik en vooral niet forceren. Langzaam opbouwen dan komt het wel goed.

Een nieuwe start

Ja ik ben weer begonnen met lopen. Ik ben nu gepensioneerd en heb meer tijd om mij voor te bereiden op de lange tocht volgend jaar. Vandaag gewandeld in de buurt van Assen het was bijna 18 km en ging op zich wel goed. Na de 15 km ongeveer was het wel zwaar, maar ben wel tevreden met de afstand. Ik realiseer mij wel dat ik nog heel wat werk te verzetten heb. Het is wel een leuke route overigens, langs de hoofdvaart richting Smilde, de brug bij de Norgervaart over. Daar heb ik een tijdje gesproken met de brugwachter. Ria Broekman dat is een bekende van vroeger, want haar zoon Rienk en Jeroen hebben vaak samen gespeeld vroeger. Was wel leuk. Rienk is een echte globetrotter geworden. Hij loopt over in de wereld. Hij heeft een paar jaar geleden de Camino gelopen. Leuk om te horen en ik begreep dat hij plannen heeft om weer naar Azië te gaan. De brug over en de hoofdweg overgestoken en even later liep door het vertrouwde Pelinkbosje. Het is altijd heerlijk om daar te wandelen. Het ging nog steeds goed en had besloten om op het bankje aan het eind van de Witterweg een appeltje + een broodje te eten. Op dat punt ben ik ook ongeveer op de helft van de voorgenomen route. Na mijn broodje via het fietspad (Paaskamp) richting Witten, rechts de Witterhaar op en bij de TT camping Jan en Bertha linksaf naar de Witterbroek. Aan het eind van de weg links de Haar op en langs de Boskamp richting het Asserbos. In het Asserbos is het ook prettig lopen, maar daar vernam ik dat het zwaarder werd en tempo liep ook terug. Ik besef ook goed waarom ik het doe, vooral de nut en noodzaak. Het tempo moet toch naar iets boven de 5 km. Vandaag was het gemiddeld 4,5 km per uur. Op zich vind k dat ook niet erg, maar tempo mag wel iets hoger. Dat komt vanzelf, daar maak ik mij niet zo ongerust over. Haha dat doen anderen wel. Door het Asserbos, langs de Vaart, de Slinge, Stroom en weer thuis. Moe, maar voldaan, 4 uur gelopen de kop is er weer af.

Het doel of de weg?

Ik ben eerder terug van mijn wandeltocht en toch wel met pijn in mijn hart, maar mijn verstand zegt dat ik er juist aan heb gedaan. Niet lang voor mijn vakantie is in het ziekenhuis geconstateerd dat mijn spataderen niet goed zijn en dat ik er aan geholpen moet worden. Ik kreeg de boodschap mee, dat wandelen geen probleem is en juist goed. Voelde voor mij tegenstrijdig, want heb een ervaring tijdens mijn eerste 4e daagse opgedaan die niet er leuk was. Pijnlijk ook en juist om die reden ben ik naar het ziekenhuis gegaan. Ook toen was het erg warm tijdens die vierdaagse. Wat wil nu een lange hittegolf, wat het lopen zwaarder maakt. In het verlengde daarvan ook de vermoeide benen. Met nog 3 dagen voor de boeg en zere benen heb ik ervoor gekozen om niet weer het erop aan laten komen als bij die bewuste 4daagse. Dus naar huis en eerst de spataderen laten behandelen en dan verder. Ik heb nog een flinke ingeving gekregen, namelijk dat ik me behoorlijk heb laten leiden door mijn doelstelling, namelijk eind augustus in Santiago aan te komen. Om wille van de tijd heeft Eijsden plaats gemaakt voor Santiago. Het leek allemaal zo vanzelfsprekend, maar heb compleet genegeerd dat de weg er naar toe belangrijker is dan het doel. Gewoon kilometers maken van A naar B, slapen en op naar de volgende overnachting. Nu is de hittegolf die me parten speelt, dat betekent aanpassen. Dergelijke situaties zullen nog meer volgen, maar meer hobbels zullen komen. Ooit is me al vertelt dat ik niet teveel bij de uitkomsten moest letten, maar ook op het proces ervoor. Deze woorden blijken weer zo waar als wat en de weg er naar toe is belangrijker dan het doel. Ondanks de schijnbaar goede voorbereiding, toch een goede les voor de toekomst. Volgend jaar verder en half september een wordt vervolgd wat de spataderen aangaat. Het onvoorbereide gaat bij mij niet vanzelf en zit duidelijk buiten mijn comfort zone en juist daarom een reden om het toch maar eens laten gebeuren.

Binnenkort op pad

3 april 2016 De afgelopen maanden toch verschillende opties doorgenomen voor mezelf. Door het herintreden als flexwerker na mijn ontslag kan ik niet zomaar voor een lange periode op pad gaan. In ben verhuisd en heb nu een eigen stek waar ik me erg thuis voel. Dat neemt niet weg dat ik het pelgrimspad ga lopen. Mijn wens is (inmiddels was) om rond mijn 60e verjaardag op het plein in Santiago te staan. Dus de optie om alleen het stuk in Spanje te lopen sprak mij lange tijd aan. Hoewel mijn vrienden dit geen goede optie vonden. Af en toe luister ik best wel naar anderen en heb dat laten vallen. Ik start in Uithuizen en loop dan in verschillende trajecten naar Santiago. Toch de 3000 kilometer en binnenkort ga ik van start. In de agenda heb ik 13 april staan en dan loop ik het traject Uithuizen – Spier (vd Valk). In totaal circa 143 kilometer in vier dagen is de planning, maar ik bepaal zelf het tempo en de afstand. Dus ik zie wel hoe het loopt en of ik in Nederland het gemiddelde van ongeveer 35 tot 40 kilometer per dag haal. Over de gehele route hoop ik een gemiddelde van 30km per dag te halen. Dat betekent totaal 100 dagen lopen, regen en bergen en wie weet wat voor paden er lopen. Onderweg op zoek naar B&B en bij voorkeur zo goedkoop mogelijk. Ik ben vandaag lid (€ 8,00) geworden van de “Vrienden op de fiets” en daar kan ik voor € 19 overnachten en is inclusief ontbijt. Bij het eerste adres kan ik voor € 7,50 mee eten, gewoon aanschuiven. In Langelo en Amen heb ik ook adressen gevonden, dus gaat helemaal goed komen lijkt het. In Westerbork laat ik me weer ophalen en met als resultaat dat ik zondag de 17e gebroken ben. Nou ja wie weet valt het allemaal mee. Vandaag bij de Vrijbuiter verschillende mensen gesproken die ook de route lopen, ieder op z’n eigen manier. De een alleen het traject in Spanje (in etappes) en de ander is al in Maastricht enzovoort. En ik begin dus 13 april in Uithuizen. Vrijdag in Norg gewandeld en daar de aanwijzingen van het Jacobspad gezien. De route staat goed aangegeven staat goed aangegeven, waardoor de GPS niet noodzakelijk hoeft te zijn. Kijken of het een toegevoegde waarde is, want tot Westerbork heb ik hem als GPS route. Ik heb via de “Nederlands Genootschap van Sint Jacob” gezien dat er tal van reisboekjes zijn. Mogelijk dat het stuk tussen Maastricht en Luik een probleem gaat vormen, maar dat zie ik dan wel weer. Ik geloof dat ik dat stuk al als GPS heb. Ik ben gespannen, maar gelijk als met de Huttentocht, alleen nu loop ik alleen. Moet je nagaan, vorig jaar eindelijk mijn Huttentocht gelopen en dit jaar weer ook samen met Jeroen, plus een start maken met de Jacobspad om uiteindelijk in Santiago de Compostela uit te komen. Dan niet in één keer maar gefaseerd.