Categorie: Camino voorbereiding

Maandag 27 mei 2024 De afgelopen maanden veel te stellen gehad met mijn voeten. Ik had steeds vaker pijntjes aan m’n voeten, zwarte nagels, dus op naar de podoloog. Eind januari de eerste afspraak voor controle of bijvoorbeeld de achillespees goed was of andere zaken. Begin maart na 15 jaar toch maar nieuwe schoenen gekocht. Weer Hanwag’s natuurlijk, want daar heb ik goede ervaring mee. Dus diep in de buidel getast en de schoenen in gelopen. Een maat groter gekocht en dat was even wennen zoals altijd alles went. Wel zooltjes genomen, dus geen verrassingen meer. De 1e week van april op hoogte stage geweest in Vijlen, de bergdorp van Nederland. Een prachtig gebied, maar ik kwam mijzelf behoorlijk tegen. Het was zwaar en behoorlijke stijgingen. Ben behoorlijk naïef aan de route begonnen en heb de tekst niet tot me laten doordringen: “De langste, de meest panoramische maar ook de pittigste Drielandentocht uit deze wandelgids. Een uitdaging voor de wandelaar met een goede conditie.” Van de route 17 km gelopen, maar de grootste fout is dat ik mijn voeten niet heb gecontroleerd en dat had ik wel moeten doen. Ik heb de 2e dag van de stage een kortere rouet gelopen en dat ging wel goed. Een weekend zonder blaren, maar wel zwarte teennagels. Ondanks dat het zwaar was, wel genoten en alleen op pad is helemaal niet erg. Dus veel geleerd van de hoogte stage, want ik moet vooral werken aan lopen in glooiend gebied, zoals de VAM berg in Wijster. Mijn schema gewoon afgewerkt door mijn rondjes vanuit huis en twee georganiseerde routes door de bond. 6 april een route van 20 km vanuit Tynaarlo in het stroomdal Drentse A, erg mooi en gezellig met Jacob. Een week (13 april) later met Frits vanuit Norg een tocht van 18 km ook geen probleem. Prima schoenen. Ik ben wel begonnen met het trainen op glooiend terrein, dat is toch heel wat anders, maar wel belangrijk. Verder de tochten vanuit huis en 29 en 30 april samen met Henri de Bosbeek trektocht gelopen. Dat vond ik best wel zwaar door het glooiende terrein, maar de problemen speelden ook op, zwarte teennagel dikke blaar, zaken waar ik niet op had gerekend. Ik ben na de tocht naar Bever gegaan en het probleem voorgelegd, maar goed oplossen is lastig. Zal ook nog naar de podoloog gaan en bij de huisarts vragen voor een hartfilmpje om na te gaan of mijn hart nog een beetje op orde is. Ondertussen een pas op de plaats qua wandelingen, wel op de camping gelopen, maar niet toch rustig aan. Vrijdag 24 mei naar het Ziekenhuis voor een hartfilmpje en maandag 27 mei naar de podoloog. Het was een maandag om niet gauw te vergeten. De huisarts belde over de uitslag van het hartfilmpje en daar hebben ze geconstateerd dat ik mogelijk een hartaanval heb gehad. Dus nader onderzoek. ’s Middags naar de podoloog en die kwam met de mededeling dat het beter was om geen lange tochten meer te lopen. Ik gaf aan als ik op een heuvel loop dat ik boven op de tenen schuurplekjes krijg wat blaren dreigen te worden. Tja m’n voeten wikkelen de pas niet goed af en dat hoort bij ouder worden. Wondjes aan m’n voeten zijn als diabetes patiënt gevaarlijk, vooral als het een ontsteking wordt. Verlies van tenen of voet en daar zit ik echt niet op te wachten. 10 juni weer terug komen en ondertussen voetbad en de voeten insmeren. Fietsen mag wel. Behoorlijke tegenvaller, maar gelukkig kan je ook op fiets naar Santiago, dus moet het fietsen maar leuk gaan vinden. Een behoorlijk ommezwaai en ook omdenken. Maar niet te hart van stapel eerst maar afwachten wat uit de vervolgonderzoeken komt.