Vandaag met Jacob afgesproken om samen de Tynaarloër wandeltocht te gaan lopen. Ik had hem ook al in de agenda staan, dus dat kwam mooi uit. Het is altijd gezellig om met Jacob te wandelen en bij te kletsen. We lopen richting de Westerlanden, langs het park 50 bunder, naar de 1e controle post bij Camping de Timp. Tijd voor een bakkie. We lopen verder richting Zuidlaren en dan voor de bebouwing via een smal pad om het Hulsebosgat. Waarschijnlijk een oude zandafgraving, Het pad was smal, glad en deed me denken aan de paden in Limburg eerder deze week.
Vervolgens onder de viaduct links af richting de Stroomdal van de Drentse Aa. Opeens bekend terrein, namelijk de camping Vledders en het café de Drentse Aa weer een controle post, maar ook een lekker mosterd soepie en karnemelk. Als we verder gaan wordt het rustig bij de weg. De 20km splitst zich af van de 15km. Wij lopen nog verder naar Landgoed de Schipborg en steken de brug over om aan de andere kant terug te lopen ter hoogte van de controle post. Aan de rand van de Drentse Aa is het erg drassig en is het lastig om het juiste pad te vinden.
De laatste 3 kilometer voel ik mijn benen, maar kan wel verder. We verlaten Zeegse, het spoor over en lopen we Tynaarlo weer in. Ik ben blij dat we er zijn. Het was een intensief wandelweekje, maar voel me erg voldaan. Ik hoef mij geen zorgen te maken straks in Spanje. Het was een leerzame week.
Op de terugreis veel regen gehad, maar wel een voorspoedige reis.
Na een dag afzien en een dag van genieten kijk ik toch positief terug op mijn hoogte stage. De eerste dag had ik beter moeten indelen en vaker even een pas op de plaats. Een beetje naïef en ondoordacht. Dus luister naar je lichaam. Bij de Camino zijn voldoende plekken waar je kunt stoppen. Het belangrijkste is dat ik onderweg gewoon ga genieten en niet allerhande prestaties wil nastreven. Ben min of meer in m’n eigen valkuil gelopen. Laat dat de wijze les van de stage zijn.
Met Guus (de eigenaar van het huisje) afgesproken als ik weer langs wil komen, dat ik hem rechtstreeks bel of er plek is.Dat ga ik in de loop van mei zeker doen. Al met al paar dagen lekker er tussen uit, geslaagde en leerzame stage.
De tweede dag in Vijlen en vandaag ga ik een route van 9,2 km in Vijlen lopen. Ik loop van uit het huisje bijna direct op de route. De straat uit rechts af en ben dan op route. Het eerste sterke daling zit bij aan het einde van de route. Het stijgen gaat redelijk, maar voel mijn benen wel. Op de kaart is de lange gestage stijging wel te zien, maar de paden zijn beter begaanbaar. Vandaag ook voorgenomen om vooral van de tocht te genieten. Ik loop het eerste stuk alleen in het bos. Hoewel alleen, de vogels zijn erg actief aan het zingen, altijd fijn om te horen.
Het thema van vandaag is het prachtige uitzicht vanuit het Vijlerbos op vooral het dorpje Vijlen.Het verveelt absoluut niet. Het is droog en af en toe probeert de zon door te breken, wat niet echt lukt. Toch goed wandelweer. De paden is een duidelijk verschil met gisteren. Toen namelijk erg smal, glad en steiler. Nu breder, wel glad, geen regen en meer ruimte om om de modderige delen heen te lopen en wel stijl, maar korter.
Vandaag was relaxter en heb daarom ook meer genoten van de tocht. In het deel naar beneden kwam ik meer wandelaar tegen. Af en toe een praatje, ja ik heb nu meer genoten van de tocht in vergelijking met gisteren. Dat was echt werken. De hoogte stage is voor nu even klaar, maar wordt vervolgd. Zaterdag een vlakke tocht (20km) in Tynaarlo samen met een vriend, ook gezellig.
Vandaag 2 april 2024 mijn 1e volle dag hier in het mooie Vijlen. Goed geslapen en rustig voor bereiden voor de route. Een zware route van 25,9 km en de duur van 6,5 uur op papier, De 3 landentocht met start in Holset. De start was via smalle paden door de velden, stuk langs de weg en vervolgens via een brug een over vanaf dat moment ging het omhoog, eerst onschuldig, maar steeds steiler en gladder 2,3% naar 5% en uiteindelijk 8% en nog steeds smal en glad. Daarna bleef het relatief vlak en uiteindelijk dalen (8%). Ik loop dan in Seffent en het stijgt ligt, maar wel een lang mooi pad in een natuurgebied.
In de verte zie ik allemaal auto’s langs de weg, ben nieuwsgierig wat er te doen is. Niet veel waarschijnlijk allemaal mensen die in het UNI ziekenhuis moeten zijn. Ik loop gestaag door, want heb mij voor genomen om bij 12,5 km te stoppen. Achteraf niet zo’n handige keuze, want de benen werden steeds zwaarder. Een leerpuntje dus, neem je rust dus. Toch gewoon verder en het bankje zie ik op een bepaald moment. Jeetje het is toch nog verder dan ik dacht, maar goed de beloning is een prachtig uitzicht inderdaad en tijd om op krachten te komen.
Als ik weer verder loop begint het te regenen, beetje balen. Dat maakt het wandelen niet gemakkelijker en in het bos ook nog gladder. Af en toe moet ik aan de Mesa denken, dat waren ook een zware route, vooral de 1e dag. Net als nu een behoorlijk glijpartij wat veel energie vreet. Ik loop België in en het blijft regenen. Het wordt steeds meer afzien en ik voel spieren waarvan ik niet wist dat ik die had. Het is op dit moment niet meer genieten. Ik zit op zo’n 20 kilometer als het aanbod van Guus (huisje eigenaar) door mijn hoofd spookt. Als het echt niet meer gaat, dan kon ik hem bellen en zou hij mij ophalen. Ik besluit hem te bellen en spreek met hem af in Gemmenich bij een oud vakantiepark of zo. Driekwart van de route gelopen en wellicht had ik deze zin wat beter bij laten doordringen:
“De langste, de meest panoramische maar ook de pittigste drielandentocht uit deze wandelgids”
Guus brengt mij weer terug naar Holset en mijn overpeinzing is dat ik wat vaker rust moet nemen, dat vlakke routes duidelijk anders zijn dan met stijgingen en dalingen. Ik denk dat ik regelmatig de hoogste ‘berg’ (48 meter) van Drenthe ga beklimmen. Moet toch wat om mijn benen te laten wennen aan stijgen en dalen. Verder staat de krijtlandpad op het programma een maandje voor vertrek.
Morgen een route lopen vanuit het huisje. “Een mooie boswandeling door het Vijlenerbos met prachtige uitzichten!”
Vandaag na een lange reis in Vijlen aangekomen. Totaal 3,5 uur rijden en het echt aan de andere kant van Nederland. Het huisje is prachtig en de omgeving ook. Ben wel onder de indruk van de heuvels, misschien meer van het hoogte profiel van de route. Dat kan wel een vertekend beeld zijn. Ik ga gewoon beginnen en heb de stokken mee en dat maakt het wel gemakkelijker. Dat de ervaring van de huttentocht in Oostenrijk, dus gewoon op pad. Op tijd weg en dan zie ik het wel. Juist voor het hoogte verschil ben ik hier. Hoewel ook voor de omgeving en wil vooral onderweg genieten. Ben bang dat het wel gaat lukken.
Oh ik denk dat het alleen op reis gaan mij wel gaat bevallen.
Op 1e paasdag vertrek ik naar Vijlen in Limburg om 2 twee routes te lopen. Ik weet nog niet in welke volgorde, want dat hangt ook een beetje van het weer af. Ik ga uit van regen, maar de statistieken van de routes tellen ook wel mee
306 Vaals
1596 Holset
Moeilijkheidsgraad
matig
moeilijk
afstand
14,99
km
25,87
km
Hoogte verschil
Maximaal
298
m
297
m
Minimaal
144
m
122
m
Positief verschil
–
503
m
Waarschijnlijk eerst de korte route om er in te komen en de 2e dag de moeilijke route. Ik weet niet wat wijs is, maar ik zie het ter plekke wel. Het hangt er ook vanaf hoe ik mij voel. Ik zit in een mooi huisje, lekker op mijzelf, heb er wel zin in.
Half Juli 2024
Zojuist weer wat zitten bladeren op internet en op pagina’s over de Camino. Heb eens opgezocht welke periode je het beste kunt lopen. Dat blijkt wonderlijk genoeg juli en augustus te zijn. Ooit had ik het plan om rond m’n 65ste verjaardag op het plein te staan voor de grote kerk. Dat heb ik niet gehaald, maar wat let mij om dat voornemen voor komend jaar uit te voeren. Dan zal ik dus rond 26 augustus daar moeten zijn. Ik ga uit van een gemiddelde van zo’n 20 km per dag. Totaal 850 kilometer en ik ga dan uit van zo’n 35 tot 40 dagen dat is zo’n 20 tot 25 km per dag. Geen wedstrijd dus, dat is voor mij zwaar meeweegt.
Belangrijk is dat ik onderweg ga genieten, van het landschap, van het wandelen, maar ook van het afzien. Met regelmaat is het hoogteverschil zo’n 500 meter op een dag.
In de voorbereiding zal ik hier zeker op meten trainen, maar dat gaat zeker lukken. Ik voel de motivatie op dit moment sterk, het gaat lukken, immers ik volg mijn hart, want dat klopt.
Het was eigenlijk lekker wandelweer, had geen zin, maar toch blij dat ik even gewandeld heb. Een vaste route, mijn zogenaamde “zondagmiddagtochtje”. of “laat-ik-toch-maar-even-gaan”. Een eenvoudige route, langs de vaart, naar de Norgervaartsbrug, doorsteken naar het Pelinckbosje en daar even onthaasten.
Ik mag hier graag wandelen en gebruik het ook vaak als doorsteek naar andere paden. Heel gek maar in het bosje gaat het tempo automatisch in de relaxstand. Ik kan er niets aandoen, het kan kennelijk niet anders.
Who cares of beter “A quién le importa” (bezig om Spaans te leren 🙂 ).
Ik kom dan bij de Baggelhuizerplas uit en dan nog via het oude schietterrein van defensie terug. Dan even langs de weg terug naar de vaart en dan alweer bijna thuis. M’n Garmin gaf deze statistieken Bewogen tijd: 1:50 uur afstand 9.34 km en bewogen snelheid gemiddeld 5.1 km. Het 1e stuk tot de Norgervaart 5.4 km.
Ik heb een bruikbaar trainingsschema gevonden kijken hoe dat uitpakt voor mij.
Vandaag ruim 11 kilometer gelopen en in een – voor mij – behoorlijk tempo, namelijk gemiddeld 5,5 km per uur. Dit tempo liep ik jaren geleden ook ongeveer. Toen liep ik tussen de 5,5 en 6 km. Met de rugzak op liep ik zo’n 5,3 km per uur. Ik wil wel weer zorgen dat ik weer een dergelijk tempo haal. Het voelde wel wat onwennig en vooral of ik een wedstrijd aan het lopen was. Het komt wel weer denk ik en vooral niet forceren.
Langzaam opbouwen dan komt het wel goed.
Ja ik ben weer begonnen met lopen. Ik ben nu gepensioneerd en heb meer tijd om mij voor te bereiden op de lange tocht volgend jaar. Vandaag gewandeld in de buurt van Assen het was bijna 18 km en ging op zich wel goed. Na de 15 km ongeveer was het wel zwaar, maar ben wel tevreden met de afstand. Ik realiseer mij wel dat ik nog heel wat werk te verzetten heb. Het is wel een leuke route overigens, langs de hoofdvaart richting Smilde, de brug bij de Norgervaart over. Daar heb ik een tijdje gesproken met de brugwachter. Ria Broekman dat is een bekende van vroeger, want haar zoon Rienk en Jeroen hebben vaak samen gespeeld vroeger. Was wel leuk. Rienk is een echte globetrotter geworden. Hij loopt over in de wereld. Hij heeft een paar jaar geleden de Camino gelopen. Leuk om te horen en ik begreep dat hij plannen heeft om weer naar Azië te gaan.
De brug over en de hoofdweg overgestoken en even later liep door het vertrouwde Pelinkbosje. Het is altijd heerlijk om daar te wandelen. Het ging nog steeds goed en had besloten om op het bankje aan het eind van de Witterweg een appeltje + een broodje te eten. Op dat punt ben ik ook ongeveer op de helft van de voorgenomen route. Na mijn broodje via het fietspad (Paaskamp) richting Witten, rechts de Witterhaar op en bij de TT camping Jan en Bertha linksaf naar de Witterbroek. Aan het eind van de weg links de Haar op en langs de Boskamp richting het Asserbos.
In het Asserbos is het ook prettig lopen, maar daar vernam ik dat het zwaarder werd en tempo liep ook terug. Ik besef ook goed waarom ik het doe, vooral de nut en noodzaak. Het tempo moet toch naar iets boven de 5 km. Vandaag was het gemiddeld 4,5 km per uur. Op zich vind k dat ook niet erg, maar tempo mag wel iets hoger. Dat komt vanzelf, daar maak ik mij niet zo ongerust over. Haha dat doen anderen wel. Door het Asserbos, langs de Vaart, de Slinge, Stroom en weer thuis.
Moe, maar voldaan, 4 uur gelopen de kop is er weer af.