Dit keer loop ik met Frits, Jacob en Genute (loopmaatje en vrijwilliger bij Odensehuis). Genute loopt met me mee sinds begin dit jaar en doet steeds grotere afstanden. Vandaag doen Genute en ik 1 lus van de ster en Frits en Jacob 2 lussen. 1 lus is 12,5 km. De start en finish is steeds in Ekehaar.
De Broekstreek is ook een prachtig gebied. Via Eldersloo en Nijlande komen wij aan de rand van Rolde uit. Bij de manege De Markeruiters is een controle/rust post. Even een broodje, banaan en drinken en dan verder richting Amen en deels over het Jacobspad. In 2016 heb ik hier ook gelopen. Vanuit Langelo via Vries, Loon, Rolde naar Amen totaal 39 km met volle bepakking en in de regen. Nu gewoon met een dag rugzakje en vooral mooi weer. Ik wel een actieve herinnering aan die dag (18 april 2016) de derde dag.
Nu komen we bij Amen langs en via natte achterpaden uit eindelijk weer terug bij het dorpshuis in Ekehaar. Genute en ik blijven nog even plakken totdat Frits en Jacob weer op pad gaan voor de 2e lus.
Genute loopt gemakkelijk, waarschijnlijk binnenkort ook de langere afstanden.
Vandaag loop ik met Frits in de omgeving van Norg de Voorjaarstocht van 15 km, die uiteindelijk 18 km is. De tocht wordt georganiseerd door WIK uit Drachten. Vertrek vanuit MFC de Brinkhof en via een zeer gevarieerd landschap lopen we naar MFA de Schans in Een. Frits en ik hebben heel wat bij te praten want het is best lang geleden dat we als Zottestappers hebben gewandeld. Eerlijk gezegd zou ik het oz niet weten wanneer de laatste keer was, toch wel erg. Volgens de foto’s op Facebook is 12 oktober 2019 de laatste keer geweest. Ruim 4 jaar geleden, dus heel wat te kletsen, maar goed dat is nooit een probleem.
Vanuit Een zijn we richting Langelo gelopen, daar in de omgeving heb ik heel wat voetstappen liggen. Een mooi gebied om te lopen. Het is niet voor niets dat ik Drenthe de mooiste provincie vind. Uiteraard zijn er veel meer plekken in Nederland prachtig, maar Drenthe staat voor mij duidelijk op nummer 1. In Langelo ook even een korte pauze om vervolgens via de Langeloërduinen terug naar Norg te lopen. Erg mooie route, goed wandelweer en vooral in goed gezelschap de tocht gelopen.
Vandaag met Jacob afgesproken om samen de Tynaarloër wandeltocht te gaan lopen. Ik had hem ook al in de agenda staan, dus dat kwam mooi uit. Het is altijd gezellig om met Jacob te wandelen en bij te kletsen. We lopen richting de Westerlanden, langs het park 50 bunder, naar de 1e controle post bij Camping de Timp. Tijd voor een bakkie. We lopen verder richting Zuidlaren en dan voor de bebouwing via een smal pad om het Hulsebosgat. Waarschijnlijk een oude zandafgraving, Het pad was smal, glad en deed me denken aan de paden in Limburg eerder deze week.
Vervolgens onder de viaduct links af richting de Stroomdal van de Drentse Aa. Opeens bekend terrein, namelijk de camping Vledders en het café de Drentse Aa weer een controle post, maar ook een lekker mosterd soepie en karnemelk. Als we verder gaan wordt het rustig bij de weg. De 20km splitst zich af van de 15km. Wij lopen nog verder naar Landgoed de Schipborg en steken de brug over om aan de andere kant terug te lopen ter hoogte van de controle post. Aan de rand van de Drentse Aa is het erg drassig en is het lastig om het juiste pad te vinden.
De laatste 3 kilometer voel ik mijn benen, maar kan wel verder. We verlaten Zeegse, het spoor over en lopen we Tynaarlo weer in. Ik ben blij dat we er zijn. Het was een intensief wandelweekje, maar voel me erg voldaan. Ik hoef mij geen zorgen te maken straks in Spanje. Het was een leerzame week.
Op de terugreis veel regen gehad, maar wel een voorspoedige reis.
Na een dag afzien en een dag van genieten kijk ik toch positief terug op mijn hoogte stage. De eerste dag had ik beter moeten indelen en vaker even een pas op de plaats. Een beetje naïef en ondoordacht. Dus luister naar je lichaam. Bij de Camino zijn voldoende plekken waar je kunt stoppen. Het belangrijkste is dat ik onderweg gewoon ga genieten en niet allerhande prestaties wil nastreven. Ben min of meer in m’n eigen valkuil gelopen. Laat dat de wijze les van de stage zijn.
Met Guus (de eigenaar van het huisje) afgesproken als ik weer langs wil komen, dat ik hem rechtstreeks bel of er plek is.Dat ga ik in de loop van mei zeker doen. Al met al paar dagen lekker er tussen uit, geslaagde en leerzame stage.
De tweede dag in Vijlen en vandaag ga ik een route van 9,2 km in Vijlen lopen. Ik loop van uit het huisje bijna direct op de route. De straat uit rechts af en ben dan op route. Het eerste sterke daling zit bij aan het einde van de route. Het stijgen gaat redelijk, maar voel mijn benen wel. Op de kaart is de lange gestage stijging wel te zien, maar de paden zijn beter begaanbaar. Vandaag ook voorgenomen om vooral van de tocht te genieten. Ik loop het eerste stuk alleen in het bos. Hoewel alleen, de vogels zijn erg actief aan het zingen, altijd fijn om te horen.
Het thema van vandaag is het prachtige uitzicht vanuit het Vijlerbos op vooral het dorpje Vijlen.Het verveelt absoluut niet. Het is droog en af en toe probeert de zon door te breken, wat niet echt lukt. Toch goed wandelweer. De paden is een duidelijk verschil met gisteren. Toen namelijk erg smal, glad en steiler. Nu breder, wel glad, geen regen en meer ruimte om om de modderige delen heen te lopen en wel stijl, maar korter.
Vandaag was relaxter en heb daarom ook meer genoten van de tocht. In het deel naar beneden kwam ik meer wandelaar tegen. Af en toe een praatje, ja ik heb nu meer genoten van de tocht in vergelijking met gisteren. Dat was echt werken. De hoogte stage is voor nu even klaar, maar wordt vervolgd. Zaterdag een vlakke tocht (20km) in Tynaarlo samen met een vriend, ook gezellig.
Vandaag 2 april 2024 mijn 1e volle dag hier in het mooie Vijlen. Goed geslapen en rustig voor bereiden voor de route. Een zware route van 25,9 km en de duur van 6,5 uur op papier, De 3 landentocht met start in Holset. De start was via smalle paden door de velden, stuk langs de weg en vervolgens via een brug een over vanaf dat moment ging het omhoog, eerst onschuldig, maar steeds steiler en gladder 2,3% naar 5% en uiteindelijk 8% en nog steeds smal en glad. Daarna bleef het relatief vlak en uiteindelijk dalen (8%). Ik loop dan in Seffent en het stijgt ligt, maar wel een lang mooi pad in een natuurgebied.
In de verte zie ik allemaal auto’s langs de weg, ben nieuwsgierig wat er te doen is. Niet veel waarschijnlijk allemaal mensen die in het UNI ziekenhuis moeten zijn. Ik loop gestaag door, want heb mij voor genomen om bij 12,5 km te stoppen. Achteraf niet zo’n handige keuze, want de benen werden steeds zwaarder. Een leerpuntje dus, neem je rust dus. Toch gewoon verder en het bankje zie ik op een bepaald moment. Jeetje het is toch nog verder dan ik dacht, maar goed de beloning is een prachtig uitzicht inderdaad en tijd om op krachten te komen.
Als ik weer verder loop begint het te regenen, beetje balen. Dat maakt het wandelen niet gemakkelijker en in het bos ook nog gladder. Af en toe moet ik aan de Mesa denken, dat waren ook een zware route, vooral de 1e dag. Net als nu een behoorlijk glijpartij wat veel energie vreet. Ik loop België in en het blijft regenen. Het wordt steeds meer afzien en ik voel spieren waarvan ik niet wist dat ik die had. Het is op dit moment niet meer genieten. Ik zit op zo’n 20 kilometer als het aanbod van Guus (huisje eigenaar) door mijn hoofd spookt. Als het echt niet meer gaat, dan kon ik hem bellen en zou hij mij ophalen. Ik besluit hem te bellen en spreek met hem af in Gemmenich bij een oud vakantiepark of zo. Driekwart van de route gelopen en wellicht had ik deze zin wat beter bij laten doordringen:
“De langste, de meest panoramische maar ook de pittigste drielandentocht uit deze wandelgids”
Guus brengt mij weer terug naar Holset en mijn overpeinzing is dat ik wat vaker rust moet nemen, dat vlakke routes duidelijk anders zijn dan met stijgingen en dalingen. Ik denk dat ik regelmatig de hoogste ‘berg’ (48 meter) van Drenthe ga beklimmen. Moet toch wat om mijn benen te laten wennen aan stijgen en dalen. Verder staat de krijtlandpad op het programma een maandje voor vertrek.
Morgen een route lopen vanuit het huisje. “Een mooie boswandeling door het Vijlenerbos met prachtige uitzichten!”
Vandaag na een lange reis in Vijlen aangekomen. Totaal 3,5 uur rijden en het echt aan de andere kant van Nederland. Het huisje is prachtig en de omgeving ook. Ben wel onder de indruk van de heuvels, misschien meer van het hoogte profiel van de route. Dat kan wel een vertekend beeld zijn. Ik ga gewoon beginnen en heb de stokken mee en dat maakt het wel gemakkelijker. Dat de ervaring van de huttentocht in Oostenrijk, dus gewoon op pad. Op tijd weg en dan zie ik het wel. Juist voor het hoogte verschil ben ik hier. Hoewel ook voor de omgeving en wil vooral onderweg genieten. Ben bang dat het wel gaat lukken.
Oh ik denk dat het alleen op reis gaan mij wel gaat bevallen.